Monthly Archives: Μάιος 2015

Η Έρις στις κοινότητες είναι ΠΟΠ!

Πρὶν ἀποδημήσω στὸ ἐξωτερικό, ὁ Σαββόπουλος μοῦ εἶχε ὑποσχεθεῖ ὅτι τῶν Ἑλλήνων οἱ κοινότητες φτιάχνουν ἄλλον γαλαξία. Ἀργότερα διαπίστωσα ἰδίοις ὄμμασι ὅτι τῶν Ἑλλήνων οἱ κοινότητες ἐνίοτε δυσκολεύονται νὰ χωρίσουν δυὸ γαϊδουριῶν ἄχυρα, πόσῳ δὲ μᾶλλον νὰ φτιάξουν γαλαξίες. Σὲ κάθε περίπτωση, μόνιμη ἐπωδός, ὁλοφυρμὸς

Περί στερεοτύπων

Τα κοινωνικά στερεότυπα έχουν αποκτήσει αρνητική σημασία. Υποστηρίζεται ευρέως ότι είναι η αιτία των σημερινών κοινωνικών διακρίσεων και ότι αποτελούν τροχοπέδη για την εξέλιξη και την πρόοδο της κοινωνίας. Τελικά πόσο αληθεύει; Ποτέ δεν συμπάθησα την μανιχαϊστική θεώρηση των πραγμάτων. Θεωρώ πως καθετί έχει θετικά

Η επανεκτίμηση της προσωπικής εξυπηρέτησης

Θυμάμαι, παλιότερα, όταν χρειαζόταν να αγοράσουμε ή να επισκευάσουμε κάτι, ο πατέρας μου επέλεγε τοπικούς καταστηματάρχες και ελεύθερους επαγγελματίες με τους οποίους είχε αναπτύξει μια προσωπική μακροχρόνια επαγγελματική και εμπορική σχέση. Έλεγε «θα πάω στον Χρήστο για να ελέγξει το αυτοκίνητο» και ήξερε τον Χρήστο,

Samuel Taylor Coleridge : Kubla Khan

Στὸ Ζάναντου κεῖ ὁ Κούμπλαϊ Χὰν γιὰ ἕνα δῶμα ἡδονῶν ἀπεφάνθη κραταιό: Ὅπου ἔτρεχε ποτάμι ἱερὸ ὁ Ἄλφ διὰ σπηλαίων ἀβυθομέτρητων στὸν ἄνθρωπο κάτω σε μι’ ἀνήλια θάλασσα. Δὶς πέντε μίλια γόνιμο ἔδαφος μὲ τείχη καὶ μὲ τύρσεις κυκλώθησαν στέφανο κἀκεῖ ἦσαν κῆποι ποὺ σελαγίζανε

Percy Bysshe Shelley: Οσυμανδύας

Γνώρισα ἕναν ταξιδευτή ἀπὸ πανάρχαια χώρα Νὰ λέει: Δυὸ πόδια πέτρινα πελώρια ἀπ’ ἄκρα χήρα στέκουν στὴν ἔρημο. Σιμά σαὐτὰ μισοχωμένο, πὰ στην ἄμμο, ἕνα πρόσωπο κεῖται σκόρπιο, τὰ χείλια ζαρωμένα μορφάζοντα κι ἡ ἐντολὴ ποὺ σαρκάζει, λὲν ὅτ’ ὁ γλύπτης διάβασε καλῶς τὰ πάθη

Charles Baudelaire: Ο Dandy (Ο Ζωγράφος της σύγχρονης ζωής, IX)

Ο πλούσιος, ῥᾴθυμος (oisif) άνδρας, και ο οποίος, ακόμη και βαριεστημένος (blasé), δεν έχει άλλην ασχολία από το να δράμει στον στίβο της Ευτυχίας· ο ανατεθραμμένος στην πολυτέλεια άνδρας και συνηθισμένος από την νεότητά του στην υπακοή άλλων ανθρώπων, εκείνος, τέλος, που δεν έχει άλλην

“Στο τέλος δεν απομένει παρά ο Θεός και το Κρασί”

Οι τεχνίτες του συγγράφειν έχουν έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση με την εξουσία, θρησκευτική ή πολιτική, αντιμετωπίζοντας αν όχι τον θάνατο, τότε την λογοκρισία ή την απαγόρευση δημοσίευσης (ή, πιο ύπουλα, την μεθοδευμένη απαξίωση). Είτε μιλάμε για τις λίστες του Index Librorum Prohibitorum του Βατικανού,