Γ.Α. Σιβρίδης: άσμα α΄
Ι «Κ’ὅμως πρόκειται γιὰ τή χαρούμενη πλοήγησή μας στό φῶς ! οἱ βίοι μας θὰ σταματήσουν σὲ διαφανὴ ἀπογέματα βέβαια σὰν πέτρινες ζωφόροι, πολύβοα ἀπ’ ἐπικρεμάμενες κραυγές πουλιῶν καὶ παιδιῶν πελαγίσιων νὰ στεγάζου’ μιὰ κόρη ὁλόδροση, ἀναδεδυμένη ἀπὸ τὴν ἡμέρα. Κ’ὅμως !» ―Κ’ὅμως, ὄχι :