All posts by Ομολογητής

Christina Rossetti: Η αγορά των τελωνίων [1862]

Πρωὶ καὶ ἐσπέρα κόρες ἤκουον τὰ τελώνια νὰ κράζουνε: «Περάστε πάρετε τὰ ὡραῖα τοῦ κήπου μας, περάστε πάρετε, περάστε πάρετε: Μῆλα καὶ κυδώνια, πορτοκάλια καὶ λεμόνια, σάρκινα ἄδηκτα κεράσια, σμέουρα καὶ πεπόνια, χνουδόπρῳρα ῥοδάκινα, μελαγκράνια μοῦρα, ἐλεύθερα ἀγριόμουρα ξινόμηλα, κούμαρα ἀνανάδες, βατόμουρα, φράουλες, βερίκοκα·― ὡριμάζουν

Άγγελος Χ. Μπατουδάκης: Ο μεγαλύτερος συγγραφέας όλων των εποχών (β)

ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Το τέλος της ομάδας 1. Ένας πυροβολισμός -η ομάδα στο θέατρο -η δολοφονία του Σκοτεινού –«η Υπηρεσία θα καταργηθεί» -το τομάρι της αρκούδας Πρώτες μέρες του 1917, Μόσχα. Ο Πέτρος στο δρόμο. Σκεφτόταν ένα άρθρο για την Πράβντα, κοιτούσε τα παράθυρα μιας πολυκατοικίας.

Άγγελος Χ. Μπατουδάκης: Ο μεγαλύτερος συγγραφέας όλων των εποχών (α)

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Οι Khlysty   ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η οργή της Αφροδίτης 1.  Ένας γάμος συμφέροντος -Η βίλα με τις κυρίες 1880, Σεβαστούπολη της Κριμαίας. Ακούγεται το κλάμα ενός νεογέννητου. Ο πατέρας του ήταν έλληνας από την Κωνσταντινούπολη. Πήγε στην Σεβαστούπολη το 1856, μόλις τέλειωσε ο

Thomas Gray: Ελεγείο γραμμένο σε νεκροταφείο της εξοχής [1751]

Τὸ σήμαντρο κροτεῖ τῆς μέρας ποὺ ἀπέρχεται τὸν γόο, οἱ μυκηθμοὶ ψάλλουν βραδ‎ύ στὸν λειμῶνα ὑπέρ ὁ γεωργὸς βαδίζει οἴκαδε στὸν ἐπίπονό του δρόμο καὶ ἀφίει τὸν κόσμο στὸ κναῖφος καὶ ’ς ἐμέ. Τώρα σβήνει τὸ κάτοπτο τοπίο ποὺ λάμπει, καὶ ὁ ἀὴρ ἔχει σεμνὴ

William Morris: Οκτώβριος

Ὦ ἀγαπῶ, ἀπ’ τὴν ἀκίνητη θάλασσα στρέψου, καὶ ὅρα κάτωθε τὶς πολιὲς κλιτύες εἰς τὸ γηρᾶσαν ἔτος ποὺ θνήσκῃ ἐν μέσῳ τῆς ὀμίχλης ποὺ εὐωδιάζει ὀπώρα, καὶ αἰωρεῖται ὕπερθε τῆς νάπης στὸ ὁροπέδιο, ὅπου οἱ παλαιές πτελέες ποὺ δάκνει ὁ ἄνεμος, περιπτύσσουν ὀρφνὸ ναό, ἀχυρῶνα,

Dante Gabriel Rossetti: Σιγηλό μεσημέρι

Τὰ χέρια σου κεῖνται ἀνοιχτά στὸ νιόβλαστο χορτάρι,― τἀκροδάκτυλα διαβλέπουν σὰν ρόδινα ἄνθη: Eἰρήνη προσγελοῦν oἱ γλῆνες σου. Λάμπει καὶ σκιάζει ἡ βοτάνη ὑπὸ κυματία οὐρανό ποὺ διαλύει καὶ συνάγει. Πέριξ τῆς οἰκίας μας φωλιᾶς, ἕως ποὺ φθάνει τὸ βλέμμα εἶναι λειμῶνες καλάθων χρυσοῖ μὲ

Δόμος, πόλις ϗ αγορά ―αρχιτεκτονική, πολιτική ϗ οικονομική VI: Ο νόμος του τοίχου (γ)

1.3. Εὐρώπη καὶ ἀλλαχοῦ  Ὁ τύπος κατοικίας πέριξ αὐλῆς φανερώνει ὅτι στὴν ἀνατολὴ καὶ τὸν μεσογειακὸ χῶρο ἄρχει, τοὐλάχιστο στὶς πόλεις, ἡ στενὴ οἰκόγενεια διὰ τὶς πλείονες κοινωνικὲς τάξεις. Ἀκόμη καὶ οἰ νομάδες ποὺ καταφθάνουν ἐκεῖ ἐνῷ μπορεῖ νὰ προσδίδουν στὸ οἰκονομικὸ σύστημα πλέον νομαδικὰ

Δόμος, πόλις ϗ αγορά ―αρχιτεκτονική, πολιτική ϗ οικονομική VI: Ο νόμος του τοίχου (β)

1.2.  Ἐνδιάμεσος περιοχή  Ἡ κατοικία πέριξ αὐλῆς εἶναι ―ἕως τὴν ἐπέλαση δυτικῶν, ὥς εἰπεῖν διεθνῶν, ἀρχιτεκτονικῶν μορφῶν― ἐπίσης ὁ συνήθης τύπος κατοικίας οἰκιστικῶν συνόλων κάποιας πυκνότητας, ἀπὸ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ μέχρις τῆς ἰβηρικῆς χερσονήσου. Ὅπως καὶ στὸ κινεζικὸ ἀντίστοιχο παράδειγμα καιρικοὶ καὶ κοινωνικοὶ λόγοι συμφέρονται

Δόμος, πόλις ϗ αγορά ―αρχιτεκτονική, πολιτική ϗ οικονομική VI: Ο νόμος του τοίχου (α)

haec nostrae sunt oblectamenta potentiae, imperii decora facies, testimonium praeconiale regnorum: haec legatis sub ammiratione monstrantur et prima fronte talis dominus esse creditur, quale eius habitaculum comprobatur. et ideo magna voluptas est prudentissimae mentis pulcherrima iugiter habitatione gaudere et inter publicas curas animum fessum reficere

Γ.Α. Σιβρίδης: άσμα ε΄

I Τούτη ἡ μεσημβρία δὲν ἔχει τίποτε ἵνα μᾶς πτοήσῃ― ὥστ’ ἔλεγες ἂν ὅτι τὴν ναίει ἀκέφαλό τι σῶμα ὁσίου μαρτύρου: Νεόκοτα ἀρώματα ὑπὸ τὸν δηναιὸ ἥλιο, χαρμοσύνη. ― Καὶ τἀνέμου ἀήματα, ψόφοι ἐργαλείων, σημάντρων, καὶ πλαταγήματα καὶ κέλαδοι ὄρνεων ὡς σπίλοι ἀμαυρώνουν τὸ φέγγος,