Johannes von Tepl: Ο αγρότης και ο θάνατος (circ.1400)

Ὅμως ὁ πόλεμος οὐ μὲν οὔν ἔστι δίχα λόγου : Καλῶς κ’οἱ δύο ἐπολεμησάτην· τοῦτον ὁ παιδεμὸς  τὸν ὁδηγεῖ στὴν οἰμωγή, ἐκεῖνον, ἡ πρόκλησις τοῦ οἰμώζοντος, τὴν ἀλήθεια νὰ εἴπῃ. Οἰμώζων, τιμὴ γὰρ ἔχε!  Θάνατε, νίκησον…

Όμως ο πόλεμος πράγματι δεν είναι δίχως λόγο: Καλά κ’οι δυο πολέμησαν· αυτόν ο παιδεμός τον οδηγεί στο θρήνο, εκείνον η πρόκληση του θρηνούντος, την αλήθεια να πει. Συ που θρηνείς, έχε λοιπόν την τιμή! Θάνατε, νίκησε…

(απόδοση στα μεσαιωνικά και τα νέα ελληνικά, Γ.Α.Σιβρίδης)