Category Archives: Μέλος & Λόγος

Μεσαιωνικός γερμανικός φιλοσοφικός μυστικισμός. Meister Eckhart και Nicholaus Cusanus

                                                      1. Meister Eckhart  ##Κατά τον ύστερο Μεσαίωνα στις γερμανικές χώρες, κυρίως, αναπτύχθηκε η μυστική φιλοσοφία σαν απάντηση στις οκκαμικές θέσεις (i.e. του William of Ockham) της εποχής, γνωστές ως ονοματοκρατία – παντοδυναμία του Θεού – οι οποίες και υποστήριζαν ότι η θεολογία των Aquinas

Bertrand de Born: Be·m platz lo gais temps de pascor

[sirventes] Εὐφραίνει με ὁ λαρὸς καιρὸς τοῦ Πάσχα, ποὺ εὐτάει νὰ θάλουν, φύλλα καὶ ἀνθούς∙ καὶ εὐφραίνει με ὁπόταν ἀκούω τὸ χάρμα τῶν πετεινῶν ποὺ ἀχολογοῦν τὸ τραγούδι των στὸ δρυμό∙ καὶ εὐφραίνει με ὅταν βλέπω ’ς τοὺς λειμῶνες νἁστῶνται τέντες καὶ κατοῦνες∙ καὶ ποιῶ

Heinrich Heine: XXXIII

Πόθησαν ἀλλήλους μὰ οὐδείς Θὰ τὁμολόγαγε στὸν ἄλλονα∙ Ἐθωροῦνταν μὲ τόσην ἔχθρα Μὰ θἄσβηναν ἐμπρός στὸν ἔρωτα. Στὸ τέλος χώρισαν, μονάχα Μὲσ’σ’ὀνείρατα ἐνίοτε νὰ ἴδωνται ∙ Δῶ καὶ πολύν καιρὸ πεθάναν, Μὰ δύσκολο νὰ τὤμαθαν ποτέ. [απόδοση: Γ.Α.Σιβρίδης]

Charles Baudelaire: XXXIX. Σ’εκείνη που είναι πολύ χαρωπή

Ἡ κεφαλή σου, ὁ ἀέρας, ἡ χειρονομία, εἶν’ ὄμορφα σὰν ἕνα τοπίο ὄμορφο· τὸ γέλιο παίζει στὸ δικό σου πρόσωπο σὰν δροσάνεμο  μέσ’ σ’ οὐρανία αἰθρία. Ἡ περαστικὴ θλίψις π’ ἀκραγγίζεις ἀπ’ τὴν ὑγεία τυφλώνεται π’ ἀπ’ τοὺς ὤμους καὶ τοὺς βραχίονες ὅπως μία λάμψις

Guido Cavalcanti: Sonetto XXXV

Ἕν ὁμοίωμα τῆς κυρᾶς μου λατρεύουσι, Γουΐδων, στὸν Ὄρχο, στὸν ἅγιο Μιχαήλ, Ποὺ στὴν ὡραία κοψιά, εὐσεβὴ καὶ ἐνάρετη, Καταφεύγουν, παρηγοροῦνται οἱ ἀμαρτωλοί. Κι ὅσοι γονυπετοῦν μ’εὐλάβεια π’ὅσο Ἀσθενοῦν τόσο παρηγόρια οὐκ ἔχουν: Ἱῶνται ἀσθενείς, δαίμονες παίρνουν δρόμο Καὶ αὐτοὶ μὲ τὰ στραβὰ ὄμματα εὐθεία

Patrick Kavanagh: Αγιοσύνη

Νἆσαι ποιητὴς καὶ νὰ μὴν γνωρίζης τὴν τέχνη Νἆσαι ἐραστὴς καὶ νἀποδιώχνης τὶς γυναίκες Δίδυμες εἰρωνείες ὅθεν οἱ ἅγιοι εἶν’φτειαγμένοι Οἱ ἀγωνιώδεις τῶν Οὐρανῶν λαβιδωτὲς σιαγόνες. [απόδοση: Γ.Α.Σιβρίδης]

H.D. [Hilda Doolittle]: Καταιγίς

Θρυμματίζεσαι ὑπὲρ τὰ δένδρα σπᾷς τὰ ζωντανὰ κλαδιά τὸ κλαδί εἶναι λευκό τὸ χλωρὸ συνεθλίβη κάθε φύλλο διερράγη σὰν σχισμένο ξύλο Φορτώνεις τὰ δένδρα μὲ μελανὲς σταγόνες, στροβιλίζεσαι καὶ συντρίβεσαι― ἀπέκοψες ἕν βαρυφορτωμένο φύλλο στὸν ἂνεμο, σὲ περιδίνηση ἀνηφορίζει καὶ βυθίζεται, μία πράσινη πέτρα. [απόδοση

Karl Kraus: Νύχτες (1924)

[επιλογή] Η σεξουαλική διαφώτιση είναι δικαιολογημένη στο μέτρο που τα κορίτσια δεν μαθαίνουν αρκετά νωρίς πώς τα παιδιά δεν έρχονται στον κόσμο. Η γυναίκα που αποσβολώνεται από τη χειρονομία· ο άνδρας που έχει σε εκτίμηση το περιεχόμενο. Αφού αυτοί οι δυο τύποι δεν υφίστανται, τότε

Karl Kraus: Pro domo et mundo (1912)

[επιλογή] Τα μάτια μιας γυναίκας οφείλουν να αντικατοπτρίζουν σκέψεις, δικές μου. Η γυναίκα έχει μια σημαντική στιγμή, στην οποία η μοίρα, που εξαρτάται από την πλέον ασήμαντη στιγμή του άνδρα,  μπορεί να πάρει μια έκφραση προσώπου που, αλλοπαρμένη και τρομαγμένη, αντανακλά μια αληθινά τραγική έκσταση. 

Karl Kraus: Φθέγματα & αντιφθέγματα (1909)

[επιλογή] Ο αισθησιασμός της γυναίκας είναι η πρώτη πηγή όπου η πνευματικότης του άνδρα αναζητεί να ανανεωθή. Είναι η πραγματική σχέση των φύλων, όταν ο άνδρας αναγνωρίζει: δεν έχω άλλη σκέψη παρά για σε, κ’ είναι γι’ αυτό που έχω πάντοτε καινούργιες. Όταν μια γυναίκα