Tag Archives: Dylan Thomas

Dylan Thomas: Βρες κρέας σε κόκαλα

«Βρὲς κρέας σὲ κόκαλα ποὺ σύντομα δὲν θἄχουν Καὶ πιὲς στοὺς δύο γαλακτοφόρους ὀγκολίθους Τὸ πλέον εὐχάριστο μεδούλι καὶ τὰ ἱζήματα Πριχοῦ τὰ στήθη τῶν κυράδων νἆναι δαίμονες Καὶ τἄκρα νἄχουνε σχιστῆ. Τὰ νεκροσέντονα μὴν ἐνοχλήσης, γιέ μου Ἄλλ’ὅταν οἱ κυρές σὰν πέτρα θἆναι κρύες

Dylan Thomas: Φτειάχνω τούτο δια μαχομένης απουσίας

Φτειάχνω τοῦτο διὰ μαχομένης ἀπουσίας, ὅταν τὸ κάθε Ἀρχαῖο, πετροφίλητο λεπτὸ τῆς ἐρωτικῆς ἐποχῆς Ἐλλιμενίζει τὴν ἀγκυρωμένη γλῶσσα μου, γλιστρᾶ Στὴν προκυμαία, ὅτε, εὐλογητή ἡ δόξα, ἡ περηφάνια της Σ’ ἱστίο καὶ πίδακα πορεύθηκε, ζαλίστη στὸν χειρόμορφο Ἐγγὺς ὠκεανὸ σὲ κεῖνο τὸ περήφανο δένδρο ἱστίων