Tag Archives: Φθινόπωρο

T.E. Hulme: Φθινόπωρο

Κρύου τι στὴν φθινοπωρινὴ νύχτα— βάδισα ἔξω, καὶ εἶδα τὴν πυρσὴ σελήνη νὰ ἐπικύπτῃ σὲ ἕνα φράχτη ὡσὰν ἐρυθροπρόσωπος ἀγρότης. Δεν σταμάτησα νὰ μιλήσω, ἀλλὰ ἔγνεψα, καὶ κύκλῳ ἦσαν τὰ ποθεινὰ ἄστρα μὲ λευκὰ πρόσωπα σὰν ἀστεῖα παιδιά. [ἀπόδοση: Γ.Α. Σιβρίδης] ἀστεῖα: τοῦ ἄστεως

Κωνσταντίνος Σαμπάνης: Φθίνων

(η αίσθηση που αφήνει η απουσία της αρπαχθείσης Περσεφόνης) Ήταν βεβαίως αναμενόμενο ότι και φέτος το φθινόπωρο θα ερχόταν όμως η ίδια θλίψη σερνόταν μέσα μου παράλογη και πάλι σίγουρη σαν τον ερχομό κάθε εποχής μέσα στον χρόνο Τέτοια η μοίρα μας λοιπόν, να φθίνουμε