Ὅταν ἐπέστρεψαν οἱ ἥρωες ἀπ’τὸν πόλεμο τὸν δεκαετή
(Ἄλλ’οὐδεὶς πόλεμος θὰ διαρκῆ πιὰ δέκα ἔτη)
Ἔπιασαν ἕνα λιμάνι ὁποὺ ἔμοιαζαν νἆχαν ξαναβρεθῆ
Ὑπήρχαν γέροι ’κεῖ νὰ θάσσουνε στὶς μπίντες
Φυσῶντας τὸν καπνό διαμέσου τῆς θαλάσσης
Ὑπήρχαν νεκροὶ ἄνδρες ’κεῖ νὰ κρέμονται στοὺς γερανούς
Ὑπήρχε ἕνα χωλὸ πτηνό νὰ παραπατῆ στὴν ἀποβάθρα
Πότε ἤμασταν ξανά ἐδὼ; Εἶπε ἕνας ἀπ’αὐτούς.
Ὁ καπετάνιος ἔκρενε: Εἶναι ’δῶ ποὺ γεννηθήκαμε
Καὶ ’δῶ ποὺ πιὰ ἐπιστρέψαμε. Νεκροὶ μὲ τοὺς Νεκρούς.

(απόδοση: Γ.Α.Σιβρίδης)