«Κρύον τι κέλευθο, τὸν εἴχομε, ἅμα τὴν χειρίστη ὥρα τοῦ χρόνου διὰ νὰ πορεύεσαι καὶ τόσο δὴ μακρὰ πορεία: Μὲ τὶς ὁδοὺς βαθεῖες καὶ τὸν καιρὸ δριμύ, ἄκρας χειμῶνος.» Καὶ οἱ κάμηλοι τριβόμενες, ραγόποδες, ἄποροι κεῖνται χαμαὶ στὸ χιόνι ποὺ λιώνει. Εἶν’ ὧρες ποὺ ποθήσαμε
Ὁ λόγος τοῦ ΚΥΡΙΟΥ ἦλθε σ’ ἐμέ, λέγων: Ὦ πόλεις λυπρὲς δολίων ἀνθρώπων ὦ φαύλη γενεὰ πεφωτισμένων ἀνθρώπων, προδοθεῖσα στὸν λαβύρινθο τῶν σῶν τεχνασμάτων, ἐμπολησθείσα ἀπ’ τὰ γιγνόμενα τῶν σῶν προαιρέσεων: Σᾶς ἔδωσα χέρια τὰ ὁποῖα ἀποστρέψατε τῆς λατρείας, σᾶς ἔδωσα ὁμιλία, ἀντὶ ἀτέρμονος ἀδολεσχίας,
1. Η έννοια της απομάγευσης Η λέξη τέμενος προέρχεται από το τέμνω, και από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα έχουμε την λέξη templum (temple) όθεν και το τέμπλο, το εικονοστάσιο που χωρίζει το ιερό από τον κυρίως ναό. Δηλαδή ένας χώρος είναι ιερός καθώς χωρίζεται από
Κυρά, τρεῖς παρδάλεις λευκές κάθισαν κάτ’ ἀπ’ ἕναν ἄρκευθο Μὲς στὴν ψύχρα τῆς ἡμέρας, ἔχοντας μέχρι κορεσμοῦ τραφῆ Μὲ τὰ πόδια μου, τὴν καρδιά μου, τὸ συκώτι μου καὶ ὅ, τι περιείχετο Στὸ κούφιο κοῖλο τοῦ καυκάλου μου. Κ’ὁ Θεὸς εἶπε Ζήσεται τὰ ὀστέα ταῦτα;
Στην σύγχρονη εποχή στις χώρες τις λεγόμενες ανεπτυγμένες της δύσης θεωρείται ότι ο έρως είναι κάτι που σχετίζεται με τον γάμο, σε τέτοιον βαθμό που σχέσεις που αποσκοπούν στο δεύτερο να πρέπει να ενδυθούν έναν έρωτα, που είναι περισσότερο «συντροφικότητα» παρά πάθος. Ακόμη χειρότερα, έχουμε