ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΟΥ WEININGER Στο σημείο τούτο τελειώνει το κείμενο της διδακτορικής διατριβής του Otto Weininger, που είχε τίτλο Έρως και Ψυχή. Το 1902, μετά την κρίση της, φεύγει για ταξίδι στην Ευρώπη, και φθάνει μέχρι το Όσλο, την πόλη του αγαπημένου του συγγραφέα, του
Β.9. ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ Ο Weininger συνθέτοντας την ιδέα του Άρρενος δηλαδή τον ιδεότυπο του απολύτου άρρενος ως την Ιδιοφυΐα, ορίζει το αντίθετό του, το απόλυτο Θήλυ, ως το άτομο που δεν γνωρίζει το δέον της λογικής ούτε το δέον της ηθικής, και είναι
Β.1. Ο ΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ Η θεωρία των «ενδιάμεσων τύπων» ή της εγγενούς αμφιφυλίας του ανθρώπινου όντος, δεν μας οδηγεί προς μια καθολική «αφυλία» όπως το θέλουν οι οπαδοί της εξίσωσης, αλλά στο αντίθετο: Ότι ακόμη και μεταξύ ομοφυλοφίλων υπάρχει πάντοτε ένας άνδρας και
Ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα και καταραμένα βιβλία του κ΄ αι., το «Φύλο και Χαρακτήρ» ανεγνώσθη από ανθρώπους τόσο διαφορετικούς, όπως ο Wittgenstein και ο Popper, ο Berdyaev και ο Strindberg, o Kraus και ο Freud. Ο συγγραφεύς του, ένας εικοσιτριάχρονος βιεννέζος αυτόχειρ, ο Otto
Διατὶ ἀδολεσχεῖς, —δημόθρου θάμβους κύριοι, λυσσᾶτε; Διατὶ τέτοια ἀναθέματα πρὸς τὴν Ῥωσία βροντᾶτε; Τί ἀνακινεῖ τὸ φλύαρο ὑμῶν μένος; τῆς Πολωνίας εἶν’ μήπως τὸ καύχημα ποὺ ἐκπέπτωκε; Εἶναι μόνον ἡ σλαβικὴ συγγένεια, ποὺ ἐρίζει μεταξύ των, ἔρις ἐφέστιος καὶ παλαιά, ποὺ ἐκρίθη συχνὰ μὰ ἄπαυστος