1. Meister Eckhart ##Κατά τον ύστερο Μεσαίωνα στις γερμανικές χώρες, κυρίως, αναπτύχθηκε η μυστική φιλοσοφία σαν απάντηση στις οκκαμικές θέσεις (i.e. του William of Ockham) της εποχής, γνωστές ως ονοματοκρατία – παντοδυναμία του Θεού – οι οποίες και υποστήριζαν ότι η θεολογία των Aquinas
##Για να κατανοήσουμε την έννοια του θαύματος στην μεσαιωνική κοινωνία θα πρέπει να εστιάσουμε πρώτα στη μεσαιωνική νοοτροπία την οποία όρισε ο γάλλος ιστορικός Jacques le Goff ως «την αδυναμία έκφρασης έξω από θρησκευτικές αναφορές». Η ανάγνωση του κόσμου ήταν θρησκευτική στην οποία εντάσσονταν ακόμα
[sirventes] Εὐφραίνει με ὁ λαρὸς καιρὸς τοῦ Πάσχα, ποὺ εὐτάει νὰ θάλουν, φύλλα καὶ ἀνθούς∙ καὶ εὐφραίνει με ὁπόταν ἀκούω τὸ χάρμα τῶν πετεινῶν ποὺ ἀχολογοῦν τὸ τραγούδι των στὸ δρυμό∙ καὶ εὐφραίνει με ὅταν βλέπω ’ς τοὺς λειμῶνες νἁστῶνται τέντες καὶ κατοῦνες∙ καὶ ποιῶ
Πόθησαν ἀλλήλους μὰ οὐδείς Θὰ τὁμολόγαγε στὸν ἄλλονα∙ Ἐθωροῦνταν μὲ τόσην ἔχθρα Μὰ θἄσβηναν ἐμπρός στὸν ἔρωτα. Στὸ τέλος χώρισαν, μονάχα Μὲσ’σ’ὀνείρατα ἐνίοτε νὰ ἴδωνται ∙ Δῶ καὶ πολύν καιρὸ πεθάναν, Μὰ δύσκολο νὰ τὤμαθαν ποτέ. [απόδοση: Γ.Α.Σιβρίδης]
Ἡ κεφαλή σου, ὁ ἀέρας, ἡ χειρονομία, εἶν’ ὄμορφα σὰν ἕνα τοπίο ὄμορφο· τὸ γέλιο παίζει στὸ δικό σου πρόσωπο σὰν δροσάνεμο μέσ’ σ’ οὐρανία αἰθρία. Ἡ περαστικὴ θλίψις π’ ἀκραγγίζεις ἀπ’ τὴν ὑγεία τυφλώνεται π’ ἀπ’ τοὺς ὤμους καὶ τοὺς βραχίονες ὅπως μία λάμψις