σχέδιο παρ’ ἀγνώστου Μαΐστορος Ἐν μέσῳ φιαλιδίων καὶ στιλπνῶν ὑφασμάτων καὶ ἐπίπλων ποὺ ἐγείρου’ ἡδονές, μαρμάρων, ζωγραφιῶν, ἐσθήτων μυρωμένων ποὺ ἀΐσσονται σὲ πλουσίες πτυχές, ἐν κοιτῶνι χλιαρῷ, ποὺ ὅπως στὰ θερμοκήπια ὁ ἀὴρ εἶναι μοιραῖος καὶ νοσηρός, ὅπου ἄνθη θνήσκοντα σὲ φέρετρα κρυστάλλινα ἀναδίδουν ὕστατο
Ὁ λόγος τοῦ ΚΥΡΙΟΥ ἦλθε σ’ ἐμέ, λέγων: Ὦ πόλεις λυπρὲς δολίων ἀνθρώπων ὦ φαύλη γενεὰ πεφωτισμένων ἀνθρώπων, προδοθεῖσα στὸν λαβύρινθο τῶν σῶν τεχνασμάτων, ἐμπολησθείσα ἀπ’ τὰ γιγνόμενα τῶν σῶν προαιρέσεων: Σᾶς ἔδωσα χέρια τὰ ὁποῖα ἀποστρέψατε τῆς λατρείας, σᾶς ἔδωσα ὁμιλία, ἀντὶ ἀτέρμονος ἀδολεσχίας,
Architecte de mes féeries, Je faisais, à ma volonté, Sous un tunnel de pierreries Passer un océan dompté; Ἀρχιτέκτων τῶν ἐμῶν ὀπτασιῶν, ἔκαμα, ἐγώ, κατὰ προαίρεση, κάτ’ ἀπὸ μία σήραγγα πετραδιῶν τιθασός ὠκεανός νὰ διέρχεται· Charles Baudelaire Οἱ εἰκόνες τῶν ποιητῶν περιέχουν συχνὰ μεταφορὲς ποὺ