[επιλογή]

Ο αισθησιασμός της γυναίκας είναι η πρώτη πηγή όπου η πνευματικότης του άνδρα αναζητεί να ανανεωθή.

Είναι η πραγματική σχέση των φύλων, όταν ο άνδρας αναγνωρίζει: δεν έχω άλλη σκέψη παρά για σε, κ’ είναι γι’ αυτό που έχω πάντοτε καινούργιες.

Όταν μια γυναίκα αναμένει το θαυμαστό, είναι ένα χαμένο rendez-vous: το θαυμαστό ανέμενε την γυναίκα. Οι ανακριβείς!

Τίποτε δεν είναι πιο αβυσσαλέο από την επιφανειακότητα της γυναίκας.

Το ότι η Titania, μπορεί να χαϊδολογήσει έναν γάιδαρο, δεν θέλουν να το κατανοήσουν οι Oberons επειδή, χάριν μιας μικρότερης σεξουαλικότητας δεν θα ήταν σε θέση να χαϊδολογήσουν μια γαϊδούρα.  Ως εκ τούτου, στον έρωτα, γίνονται οι ίδιοι γάιδαροι.

Ο ερωτισμός του άνδρα και η σεξουαλικότης της γυναίκας

Ο «αποπλανητής» ο οποίος καυχάται ότι μυεί τις γυναίκες στα μυστήρια του έρωτος: ο ξένος που φθάνει στον σιδηροδρομικό σταθμό και προτείνει στον ξεναγό να του δείξει ο ίδιος τις ομορφιές της πόλης.

Σε όλες τις υποθέσεις της ζωής η γυναίκα συμμετέχει με το φύλο της. Περιστασιακά, ακόμη και στον έρωτα.

Εάν οι γυναίκες που βάφονται είναι κατώτερες, τότε οι άνδρες που έχουν φαντασία είναι άνευ αξίας.

Ο αισθητικός: Αυτή θα ήταν ένα ιδεατό, όμως —αυτό το χέρι! Ο ερωτικός:  Αυτή είναι το ιδεατό μου—έτσι πρέπει όλες οι γυναίκες να κατέχουν αυτό το χέρι!

Στην ρητορική, καλεί κανείς κάτι μια μεταφορά, όταν «δεν χρησιμοποιείται με την πραγματική έννοια». Έτσι οι μεταφορές είναι διαστροφές του λόγου και οι διαστροφές, μεταφορές του έρωτος.

Σε τι θα μπορούσε να κείται το μεγαλείο της γυναίκας; Μες στην ηδονή/πόθο. Θέλω μια γυναίκα, έτσι έχω ηδονή. Και επιπλέον ουδέναν έχω πόθο. Αυτή θέλει εμέ, έτσι δεν βλέπω την ηδονή. Και επιπλέον ουδέναν έχω επίσης πόθο.  Δεν μένει τίποτ’ άλλο, παρά να δημιουργήσω απόσταση, και συνωμοτικά, να μεταμορφωθώ σε μάρτυρα. Ή σε ένα δικαστή που εισπράττει την ομολογία της ηδονής. Ή να απομακρύνω τη γυναίκα…. Αν αληθινά επιμένει κανείς να κατανοήσει την αξία της γυναίκας.

Στον ερωτισμό  ισχύει τούτη η ιεραρχία: Ο αυτουργός. Ο μάρτυς. Ο γνώστης.

Η ερωτική ευχαρίστηση είναι ένα μετ’ εμποδίων τρέξιμο.

Δεν είναι η ερωμένη που είναι μακριά, αλλά το μακρινό που είναι η ερωμένη.

Τι είναι ένας άσωτος; Κάποιος που έχει ακόμη πνεύμα, όπου οι άλλοι έχουν μόνο σώμα.

Πολλές γυναίκες θα ήθελαν να ονειρευτούν με τους άνδρες δίχως να κοιμηθούν μαζί τους. Οφείλει κανείς να τους επιστήσει στα σοβαρά την προσοχή για το αδύνατο αυτού του σχεδίου.

Καθώς η κατοχή αγρίων ζώων είναι δια νόμου απαγορευμένη, και τα κατοικίδια ζώα δεν μου κάνουν ευχαρίστηση, μάλλον θα παραμείνω εργένης.

Οι γυναίκες είναι συχνά ένα εμπόδιο στην σεξουαλική ικανοποίηση, αλλά ως τέτοιες ερωτικώς χρήσιμες.

Όταν ένας ειδήμων των γυναικών ερωτεύεται, μοιάζει με τον ιατρό που μολύνεται στο κρεβάτι του πόνου. Κίνδυνοι του επαγγέλματος.

Πιστότης και εμπιστοσύνη μες στο σεξουαλικό αλισβερίσι είναι χρηματιστηριακή πρακτική.

Κάθαρσις
Περιφρόνηση της πορνείας;
Οι πόρνες χειρότερες των κλεφτών;
Μάθε: ο έρως της σαρκός δεν παίρνει μόνο την αμοιβή
Η αμοιβή δίδει επίσης τον έρωτα της καρδιάς!

Εδώ και αιώνες η ανθρωπότης στιγματίζει την άσκηση των θηλυκών δικαιωμάτων. Τώρα πρέπει να ανεχθή δίχως κουβέντα την άσκηση των δικαιωμάτων των γυναικών.

Ας είχατε αναγνωρίσει τα σωματικά δικαιώματα της γυναίκας, ας είχατε καταργήσει την δουλεία της κάτω κοιλιάς, όπως καταργήσατε την αγγαρεία, πότε οι γυναίκες δεν θα είχαν τη γελοία ιδέα να μεταμφιεσθούν σε άνδρες για να ανεβούν σε αξία ως γυναίκες!

Αν το πνεύμα των γυναικών πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψη , τότε ξεκινούμε να ενδιαφερόμαστε για τον αισθησιασμό των ανδρών. Οποία προοπτική!

Τα «δικαιώματα γυναικών» είναι υποχρεώσεις των ανδρών.

Οι χειραφετημένες γυναίκες μοιάζουν με ψάρια, που έχουν βγει στην ξηρά για να αποφύγουν το καλάμι του ψαρά. Τα οκνηρά ψάρια, δεν τα πιάνει ο πιο οκνηρός ψαράς.

Στην Ανατολή οι γυναίκες έχουν μια μεγαλύτερη ελευθερία. Έχουν το δικαίωμα να αγαπηθούν.

Τα προβλήματα της σεξουαλικής ζωής δεν τα συζητεί κανείς στο δρόμο. Τα ζει και τα μορφοποιεί· όμως δεν ομιλεί περί αυτών. Για να προστατέψει κανείς την αλήθεια μπορεί να προσποιείται.

Το παιχνίδι των λέξεων αξιοπεριφρόνητο ως καθ’ εαυτόν σκοπός, μπορεί να είναι το ευγενέστερο μέσο μιας καλλιτεχνικής πρόθεσης, εξυπηρετώντας στην σύνοψη μιας παιχνιδιάρικης άποψης. Μπορεί να είναι ένα επίγραμμα κοινωνικής κριτικής.

Η μορφή είναι η σκέψη. Τρέπει μια μέτρια σοβαρότητα σε βαθύτερο πνεύμα (ευφυολογία). Έτσι, άμα λέω, πως σε ένα παιδικό δωμάτιο, όπου παίζουν άγρια αγοροκόριτσα, ανήκει μια σκληρόκαρδη μητέρα.

Ένας αφορισμός δεν χρειάζεται να είναι αληθής, όμως πρέπει να υπερίπταται της αλήθειας. Οφείλει με μια πρόταση να την ξεπερνά.

Οι επιφυλλιδογράφοι και οι κομμωτές έχουν να κάνουν εξίσου με κεφάλια.

Το να γράψεις μια επιφυλλίδα αποκαλείται το να κάνεις μπούκλες σε μια φαλάκρα.

Οι συζητήσεις των κομμωτών είναι η αδιάψευστη απόδειξη πως τα κεφάλια υπάρχουν λόγῳ των τριχών.

Όποτε κόβω τα μαλλιά μου, έχω την ανησυχία πως ο κομμωτής θα μου κατακόψει κάποια σκέψη.

Η υστερία είναι το πηγμένο γάλα της μητρότητας.

Θρησκεία και ηθικότης. Ο Καθολικισμός (κατὰ και ὅλος) τείνει προς την ολότητα. Ενώ ο Ιουδαϊσμός είναι μωσαϊκό(ς).

Είναι ένας άσχημος αιών, στον οποίο το πάθος του αισθησιασμού συρρικνούται στην ερωτοτροπία.

Η μοναξιά θα ήταν ιδεώδης κατάσταση, αν κανείς μπορούσε να επιλέξει τους ανθρώπους που αποφεύγει.

Ο κοινοβουλευτισμός είναι ο κατακερματισμός της πολιτικής πορνείας.

Να έχεις ταλέντο — να είσαι ταλέντο: τούτο είναι πάντα συγκεχυμένο.

Το ταλέντο είναι συχνά μια ατέλεια του χαρακτήρα.

Το ταλέντο, το οποίο, αβαρές  φτερουγίζει μες τον κόσμο, είναι τοιουτοτρόπως τόσο ανασφαλές επειδή δίδει μια γλυκειά τροφή στην εχθρότητα του Φιλισταίου προς κάθε τι αυθεντικό. Μια επιφυλλίδα θάβει μια δωδεκάδα έργων τέχνης.

Ο καλλιτέχνης έχει το δικαίωμα να είναι ταπεινός, και την υποχρέωση να είναι ματαιόδοξος.

Ο Φιλισταίος βαριέται και αναζητεί πράγματα που δεν τον κάνουν να βαριέται. Ο καλλιτέχνης βαριέται τα πράγματα, αλλά δεν βαριέται ποτέ.

Καλείται δημοσιογράφος κάποιος, ο οποίος εκφράζει αυτό που, εν πάση περιπτώσει, ο αναγνώστης έχει σκεφθή καλά,  υπό κάποια μορφή που ωστόσο δεν θα ήταν ούτε όλοι οι υπάλληλοι ικανοί να κάνουν.

Ένας υποκινητής αρπάζει τον λόγο. Ο καλλιτέχνης αρπάζεται από τον λόγο.

Όπου δεν υπάρχει αρκετή δύναμη ούτε να κλάψεις μήτε να γελάσεις, το αστείο χαμογελά κάτω από δάκρυα.

Η συναισθηματική ειρωνεία είναι ένας σκύλος που αλυχτά στη Σελήνη, καθώς ουρεί στους τάφους.

Στην λογοτεχνία πρέπει κάνεις να φυλάσσεται από τους απατεώνες της κατασκευής προτάσεων. Τα σπίτιά τους έχουν πρώτα παράθυρα και κατόπιν τοίχους.

Η πορνεία του κορμιού μοιράζεται με τη δημοσιογραφία τη δυνατότητα να μην οφείλει να αισθανθή, έχει όμως εμπρός σε αυτήν τη δυνατότητα να μπορεί να αισθανθή.

Το σχέδιο του νεαρού Jean Paul ήταν, « να γράψω βιβλία, για να μπορώ να αγοράσω βιβλία». Το σχέδιο των δικών μας νεαρών συγγραφέων είναι, να αποκτώ βιβλία δωρεάν, για να μπορώ να γράψω βιβλία.

Οι δικές μας σκέψεις δεν πρέπει να είναι πάντοτε καινούργιες. Αλλά όποιος έχει μια καινούργια σκέψη, μπορεί εύκολα να την έχει από κάποιαν άλλη.

Υπάρχουν αλήθειες, διαμέσου της ανακάλυψής των οποίων μπορεί κανείς να αποδείξει, πως κάποιος δεν έχει πνεύμα.

Μία αλήθεια δίχως τέχνη επί ενός κακού είναι ένα κακό. Πρέπει να είναι η ίδια πολύτιμη. Κατόπι συμφιλιώνεται πέραν αυτού με το κακό και το άλγος που το κακό δίδει.

Η αρχαιότατη λέξη είναι ξένη στην εγγύτητά της, νεογενής και γεννά αμφιβολία για τη βιωσιμότητα της. Ακούει κανείς την καρδιά του λόγου να κτυπά.

Η φιλαρέσκεια είναι καθαρό ταλέντο. Αλλά υπάρχουν βλέμματα, που δεν λένε ότι αγαπούν, μόνο ικανοποιούνται ότι αγαπώνται.  Έχουν τόσο αγάπη επειδή έχουν τόση αγάπη να περισυλλέξουν. Ο διαβάτης, που σταματά, θα μπορούσε να πιστέψει ότι απευθύνονται σε αυτόν· αλλά εκείνες απευθύνονται πιθανώς στον σκύλο που το αφεντικό του μεταφέρει στο δρόμο, με μια αξέχαστη συμπεριφορά για τον σκύλο και τον διαβάτη.

Μια υπέρτατη απόδειξη της βλακείας: ερωτώ έναν υπηρέτη, πότε ήρθε χθες μια επίσκεψη. Κοιτά στο ρολόι του και λέγει: «δεν γνωρίζω, δεν κοίταξα το ρολόι μου»

Η bohème έχει περίεργους αγίους. Ένας ερημίτης, που ζει από αφελείς!

Η εφημερίδα είναι η κονσέρβα του χρόνου.

Πριχού αφήσει κανείς τη ζωή να περάσει από πάνω του, πρέπει κανείς να ναρκώνεται.

Ο αφορισμός δεν καλύπτεται με την αλήθεια·  είναι είτε μια μισή αλήθεια είτε μια αλήθεια και μισή.

Όλες οι πολυτελείς απολαύσεις της κουζίνας και του κελαριού, όλη η ειδημοσύνη του έρωτος και της ζωής δεν κείται στην ικανότητα αναλυτικής απόδειξης,  αλλά στην φανταστική εφαρμογή της εξής γνώσης:  κανείς δεν ξέρει από που γίνεται το λίπος.

Το πνεύμα μου αναδεύεται από τις αισθήσεις, οι αισθήσεις μου αναδεύονται από το πνεύμα της γυναίκας. Και το σώμα; Το απομακρύνω από τη σκέψη και το συναίσθημα. Experimenta in corpore vili.

Κύριε, ἄφες αὐτοῖς, οἴδασι γὰρ τὶ ποιοῦσι.

Σπανίως αγαπήθηκα, πάντοτε μισήθηκα.

Την αληθινή σκληρότητα, κανένα όργανο εξουσίας δεν την περιορίζει.

Ο εθνικισμός, είναι η αγάπη που με συνδέει με τους βλάκες της χώρας μου,  μ’ αυτούς που προσβάλλουν τα ήθη μου, και μ’ αυτούς που ντροπιάζουν την γλώσσα μου.

Ο αισθησιασμός της γυναίκας ζει τόσο λίγο, όσο το υλικό της ανδρικής τέχνης. Πιο ασήμαντη η κάθε ευκαιρία, μεγαλύτερη η ανάπτυξη. Το πνεύμα  δεν δένεται σε καμία προκατάληψη και η ηδονή έχει προοπτική.

Το να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη είναι επιτρεπτό όταν ο εαυτός είναι όμορφος. Τρέπεται σε υποχρέωση, όταν είναι καλός ο καθρέπτης.

Ο φιλόσοφος σκέπτεται την αιωνιότητα μες στην ημέρα, ο ποιητής την ημέρα μες την αιωνιότητα.

Θέλεις να αποκτήσεις καθαρή κρίση για τους φίλους σου, ρώτα τα ονείρατά αυτών.

Από την αηδία για τη ζωή δράττεται η σκέψη: μια αυτοκτονία απ’ όπου κανείς δωρίζεται τη ζωή.

Για όλα τα πράγματα αφήνει κανείς χρόνο· εκτός για τα αιώνια.

Η αθανασία είναι η μοναδική που δεν παίρνει παράταση.

Κανείς δεν ζει ούτε καν μια φορά.

Να εράς, να εξαπατάσαι, να ζηλεύεις — αυτό συναντά συνήθως κάποιος. Ο άλλος δρόμος είναι πιο δύσκολος: να ζηλεύεις, να εξαπατάσαι, να εράς

[απόδοση: Γ.Α.Σιβρίδης]