Carl Schmitt: Επικυριαρχία του κράτους και ελευθερία των θαλασσών. Αντίθεση της Γής και της Θαλάσσης μέσα στο διεθνές δίκαιο των νέων χρόνων, 1941.
(απόσπασμα) Επιπλέον, οι κυβερνήσεις επιφυλάσσονταν πάντοτε, αφού είχαν αποδεχθή τις υπηρεσίες τους και τα δώρα, να εγκαταλείψουν τους κουρσάρους αυτούς όταν το απαιτούσε η πολιτική κατάσταση. […] Έδρααν λοιπόν με δικό τους κίνδυνο ―με το ακριβές νόημα της λέξης― και έκαναν πόλεμο, όχι ως μία