T.S.Eliot: Τετάρτη των τεφρών ΙΙ
Κυρά, τρεῖς παρδάλεις λευκές κάθισαν κάτ’ ἀπ’ ἕναν ἄρκευθο Μὲς στὴν ψύχρα τῆς ἡμέρας, ἔχοντας μέχρι κορεσμοῦ τραφῆ Μὲ τὰ πόδια μου, τὴν καρδιά μου, τὸ συκώτι μου καὶ ὅ, τι περιείχετο Στὸ κούφιο κοῖλο τοῦ καυκάλου μου. Κ’ὁ Θεὸς εἶπε Ζήσεται τὰ ὀστέα ταῦτα;