Tag Archives: Rimbaud

Arthur Rimbaud: Ο βοημικός μου βίος

Φαντασία Ἔφευγα, κ’ εἶχα τὶς γροθιές στὰ σκασμένα θυλάκια· μέχρι καὶ ἡ χλαίνα μου τούτη ἰδέα γινόταν · Ἔβαινα ὑπὸ τὸν οὐρανό, κ’ ἥμουν πιστός σου, Μοῦσα! Πῶ! πῶ! τί λαμπροὺς ἔρωτες ὠνείρωξα! Οἱ μόνες βράκες μου εἶχαν μέγα τρύπημα ―Ὀνειροπόλος κοντορεβιθούλης, ἐκκόκκιζά ’γω ρυθμοὺς

Arthur Rimbaud: Στο Cabaret-Vert

5.00 μ.μ. Εἶχα ἔτσι σχίσει τὰ καλίγια μου, ὀκτώ μέρες Στὰ σκύρα τῶν μονοπατιῶν. Ἔμπαινα στο Charleroi. ―Στὸ καπηλεῖο τὸ πράσινο: μισόκρυες φέτες μὲ βούτυρο και χοιρομέρι ζήτησα. Εὐτυχής, τὰ πόδια ἄπλωσα κάτ’ἀπ’τὴν τάβλα Τὴν πράσινη: ἐνατένιζα τὰ λαϊκά Θέματα τῆς ταπετσαρίας. ―Κ’ἦταν θαῦμα, Ὅταν