Ιστορικά η αρχή της αθωνικής μοναστικής ζωής συμπίπτει με τη Σύνοδο του 843 που συγκάλεσε η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα για την αναστήλωση των ιερών εικόνων επί Πατριάρχου Μεθοδίου Α΄, και ειδικότερα με την άφιξη στο Άγιο Όρος μίας σημαντικής προσωπικότητας. Ο πρώτος οικιστής, ο οποίος και
Μόνον οι ανταλλαγές επί χρήμασι έχουν το χαρακτήρα μιας καθαρώς στιγμιαίας σχέσης που δεν αφήνει ίχνη, όπως στην περίπτωση της πορνείας. Η χρηματική προσφορά σ’ αποδεσμεύει πλήρως από τη δεσμευτική σχέση, σ’ επιτρέπει να τακτοποιηθής πολύ πιο ουσιαστικά εν συγκρίσει με την προσφορά οιουδήποτε αντικειμένου
Το στερεότυπο είναι σκαλισμένο σε πέτρα. Από την μία υπάρχει μια «ποπ μουσική» (λαική-δημοφιλής-mainstream) η οποία απευθύνεται στον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή, τους μουσικά αγράμματους, τα έφηβα κορίτσια και τους «κάγκουρες» κατάλληλη μόνο για κατανάλωση, μια μουσική-τσιχλόφουσκα. Δεν προκαλεί καμία σκέψη, ουσιαστική σύνδεση ή «αυθεντική συγκίνηση».