Το όν που είναι, για το πλείστον των ανδρών, η πηγή των πιο ζωντανών, και ακόμη, ας το πούμε προς όνειδος των φιλοσοφικών ηδονών, των πιο στέρεων ικανοποιήσεων· το όν προς το οποίο ή προς χάριν του οποίου τείνουν όλες μας οι προσπάθειες· αυτό το
Κανείς δεν αγωνίζεται δίχως να έχει μία Βεατρίκη να τον περιμένει σε έναν άλλο κόσμο― Η επιθυμία σχετίζεται με ένα ριζικό «άλλο» και ο οιοσδήποτε παράδεισος δεν είναι τίποτε άλλο από εκείνο που επιθυμούμε όταν βρισκόμαστε σε μία δυσμενή κατάσταση. Π.χ. προσπαθήσατε να μπείτε στην
Ο πλούσιος, ῥᾴθυμος (oisif) άνδρας, και ο οποίος, ακόμη και βαριεστημένος (blasé), δεν έχει άλλην ασχολία από το να δράμει στον στίβο της Ευτυχίας· ο ανατεθραμμένος στην πολυτέλεια άνδρας και συνηθισμένος από την νεότητά του στην υπακοή άλλων ανθρώπων, εκείνος, τέλος, που δεν έχει άλλην